29 Kasım 2011 Salı

NORMAL ŞARTLAR NEDİR?



Seçtiğiniz bir hastande, seçtiğiniz doktor eşliğinde, seçtiğiniz bir doğum yöntemi ile doğurduğunuz bebeğinizi, seçtiğiniz ve hatta süslediğiniz odada, siz bebeğinizi emzirirken, kocanız ile birlikte, seçtiğiniz çikolata ve pastalar eşliğinde eşinizi dostunuzu ağırlamaya normal şartlarda doğum denir.

Beklemediğiniz bir zamanda, seçmediğiniz bir hastanede, son dakikada karar verdiğiniz bir odada, pek çok eşten dosttan habersiz, süsleriniz, çikolatalarınız, pastalarınız olmadan, ağlaya ağlaya, titreye titreye, sabahın köründe ağrısız sancısız elleriniz ile verdiyseniz bebeğinizi doktorların eline, buna işkence denir.
Ameliyata 10 dk kala, gülümsediğime bakmayın...


Ameliyat saati yaklaşırken, sedyede bir şeyler imzalatılmaya çalışırken ve dahi vücuduma narkoz zerk olurken hazır değildim bu doğuma. Ameliyat giysisini giydiğimde, dünyanın en çıplak insanıydım artık. Hiç bir söz teselli etmiyor, doktorumdan nefret ediyordum. O bebeğimi almaya çalışan kadındı artık. 

Sedyede ameliyathaneye uzun bir yolculuk yaptım. Öyle o hastanede, sana büyük bir tur yaptırıyorlar. Çok açtım. Evet ben her durumda yemeği düşünebilirim. O zaman da düşündüm. Şekerim düşmüş olmalı, ameliyathane personelinin elini yıkadığı zımbırtıları, kalıp kalıp çikolata olarak gördüm. Beni ameliyathaneye alan, bir şeyler imzalatan, sakin ol diyen, nasılsın diyen, hanımefendi bilmem ne uzmanı diyen, şimdi geriye sayın diyen herkese, onlardan nefret ettiğimi söyledim. Hiç şaşırmadılar, ilk ben değildim sanırım. O güne dek yanından geçemediğim annelik iç güdüsü bayılmama 10 15 saniye kala geldi. Çocuk doktorunun geciktiği söylenince, illa bana ilk söylenen doktoru isterim diye tutturdum. Doğum biraz daha ertlendi, gerginlik arttı. 

Uyandırıldığımda, doktorumdan ve herkesten nefret ediyordum. Bebeği soramadım bile. O hemen anlatmaya başladı. İyi, ağladı, nefes alabiliyor vs.. Kilosunu sonradan öğrendim. Boğazımda acı bir tat ve tahriş hissiyle tek yapmak istediğim, bebeğim oradan çıkana dek derin br uykuya dalmaktı.

Odama çıkardılar ve işte 18 gün sürecek olan, korku, acı, üzüntü, mutluluk, telaş gibi pek çok agresif duyguyu bir arada yaşayacağımız macera başladı...






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder